KATEGORIA: DORADZTWO

Obszar: Innowacyjność – strategia i budowanie kultury

Każdego dnia, w każdej organizacji, instytucji czy zespole powstają dziesiątki nowych i nowatorskich pomysłów. Dotyczą one zarówno obszarów strategicznych (jak np. misja, wizja czy wartości), jak i codzienności każdego pracownika (szybszy obrót dokumentów, optymalizacja własnej pracy, nowe sposoby pozyskania i utrzymania klienta etc.). W tym momencie warto zadać pytania, dlaczego tak się dzieje, że pomimo setek dobrych pomysłów, wdrażanych jest tak niewiele? Dlaczego tak wiele nowatorskich rozwiązań nie dociera do osób, które byłyby gotowe w nie zainwestować? Dlaczego tak wielu menedżerów, pomimo promowania idei dzielenia się pomysłami w swoim zespole, zazwyczaj nie ma okazji usłyszeć o tym co zespół, pracownik wymyślił?

Zachęcamy do zapoznania się z naszą najnowszą Broszurą – INNOWACYJNOŚĆ – STRATEGIA I BUDOWANIE KULTURY, w której znajdziecie Państwo szczegółowe informacje dotyczące projektu.

Pobierz broszurę

Choć wiele organizacji na co dzień korzysta z technik pobudzania kreatywności (burze mózgów w zespołach, elementy design thinking w wypracowywaniu rozwiązań etc.), jednocześnie zupełnie nie dba o środowisko, w którym te pomysły powstają. Warto w tym miejscu wymienić kilka obszarów, które stanowią tzw. ziemię niczyją i pozostają zwykle niezagospodarowane. Pierwszym obszarem na gruncie kreowania środowiska sprzyjającego innowacjom jest trudna sztuka błyskawicznego nieoceniania. Biznes lubi szybkie rozwiązania i bardzo często, gdy pojawia się nowa idea (np. pracownik przychodzi z nowym pomysłem, pracownik dzieli się nową ideą z kolegą z zespołu) równie szybko pojawia się pokusa błyskawicznej oceny (np. to się u nas nie sprawdzi, to jest zbyt drogie, fajnie brzmi w teorii, gorzej z praktyką etc.). Ktoś, kto w swoim życiu usłyszał kilka takich informacji zwrotnych w odpowiedzi na swoje pomysły, zazwyczaj dochodzi do wniosku, że albo są nieatrakcyjne albo po prostu nieodpowiednie. I tak oto wiele dobrych pomysłów, które narodziły się w głowie, nie ma okazji ujrzeć tzw. światła dziennego.

Obszar numer dwa dotyczy systemowych sposobów związanych z promowaniem innowacyjności. Czy istnieją w ramach organizacji promowane modele komunikowania pomysłów? Czy mamy zapas czasu potrzebny na generowanie pomysłów i ich komunikowanie? Jak wygląda ścieżka, przez którą przechodzi pomysł, od momentu wygenerowania do momentu wdrożenia?

Trzecim obszarem jest sposób w jaki menedżer oraz cała instytucja promują postawy proinnowacyjne: W jaki sposób pracownicy są zachęcani do innowacji? Jeśli ich pomysł „wejdzie w życie”, jak docenić ich wkład i zaangażowanie? Odpowiedź na powyższe pytania zawarta jest w całym cyklu „Budowanie kultury innowacji’, na którą składa się kilka ściśle powiązanych ze sobą obszarów i płaszczyzn: